جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تو           بغض خود را وسط سینه فشردم بی تو

بس که هرجمعه غروب آمد و دلگیرم کرد           دل به دریای غم وغُـصه سپردم بی تو

تا به این جا که به درد تو نخـوردم آقا           هیچ وقت از ته دل غـصه نخوردم بی تو

چاره ای کن، گره افتاده به کار دل من           راهـی از کـار دلـم پیـش نـبـردم بی تو

سال ها می شود از خویش سؤالی دارم           من اگـر منـتـظـرم از چه نمـردم بی تو

با حساب دل خود هر چه نوشـتم دیـدم           من از این زنـدگـیم سـود نبـردم بی تـو

گـذری کن به مزارم به خـدا محـتـاجم           من اگر سـر به دل خاک سپـردم بی تو